Het staat bij het kaartje dat ik boven mijn bureau heb hangen van een Sovjetmeisje dat op het punt staat een zware last bakstenen op te tillen. Nou, zo sprak ik mezelf vandaag ook toe en het lukte! Het is heerlijk weer aan de gang te zijn. De acrylverf van de Kumulus opdracht (zie ook Ander werk) is weer naar de kelder verhuisd en alle olieverfspullen liggen weer bij de hand in het atelier. Het hele huis ruikt ook weer heerlijk naar lijnolie.
De situatie op onderstaand schilderij is al lang achterhaald. De zand- en grindberg links is al maanden weggegraven, maar dat maakt het beeld niet minder interessant. Ik probeer het simpel te houden. De knalblauwe lucht is een probeersel. Daar ga ik nu eerst eens een paar dagen naar kijken. De structuur had ik al in een schets uitgedacht dus dat blijft wel staan. In het grind ga ik het zand van de bouwput zelf verwerken.
Fijn, weer lekker bezig ...
Opzet 'Eind van de tunnel', olie op linnen 95 x 110 cm |