Aan de gang, oktober-november 2011

Dit gaat inderdaad een interessant project worden. Het begint al met het omzagen van de bomen langs een groot deel van de wegen rond en door Maastricht. Een soort armzalig, kaal landschap blijft over. Dagelijks worden wegen verlegd, afritten verdwijnen en zijn een paar weken later weer terug. Honderden meters flatgebouw worden vakkundig gesloopt met een soort gele dinosaurussen. Eerst grote stappen gauw thuis. De gigantische zwarte grijper trekt hele muren omver. Direct wordt het afvalmateriaal gesorteerd. Als een suikertangetje pakt de grijper leidingen, trapleuningen en deurlijsten uit het slooppand en laat ze op verschillende stapels vallen.

Verderop is al een begin gemaakt met de damwanden voor de tunnel. Torenhoge zwarte apparaten trillen en heien roestbruine stalen wanden de grond in. Een paradijsje voor de bouwputwatcher. Op de fiets probeer ik zo dicht mogelijk bij alle dynamische activiteiten te komen en maak foto’s om later te kunnen raadplegen als geschikte beelden in me opkomen.  Er zijn collega bouwputwatchers, er ontstaan gesprekken over het verloop van de werkzaamheden. Een ouder echtpaar woont iets verderop in een flat die pas veel later afgebroken gaat worden. Ze vertellen over hun mooie grote flat. Ze vinden het jammer dat ze eruit moeten, maar hebben al getekend voor nieuwbouw aan deze kant van de A2. "Nee, aan de overkant willen we echt niet wonen."