Ik besluit een apart logboek bij te gaan houden voor het tunnelproject. Leuk om later te kunnen zien hoe het allemaal begonnen is. In een logboek laat je zien hoe je werkt, wat je ideeën waren, welke inspiratiebronnen je hebt. Je plakt er ook afdrukken van foto’s in of bijvoorbeeld ansichtkaarten uit musea. Schetsen en opzetjes, hoe deel je je doek in, welke ‘lay-out’ als het ware gebruik je. Oefeningen met beeldtaal van de ‘juf’ leren me veel. Hoe kom je in een schilderij, welke weg volgt de blik van de kijker. Daar moet je rekening mee houden. Schetsen met die dingen voor ogen helpt een opzet te maken en bepaalt ook al in een eerder stadium de onderwerpen bij het fotograferen. Het verklaart waarom werk soms goed is en waarom soms 'net niet'.

Begin met bij elkaar zoeken van gebruikt materiaal en schrijf de eerste ideeën op. Maak een omslag van een A2 nieuwsbrief die alle omwonenden regelmatig in de bus krijgen.

Dan komt tijdens de kerstdagen mijn oudste dochter met de tip: waarom hou je geen blog bij? De hele familie valt in: je werkt vaak op het internet, houdt van schrijven, maakt digitale foto’s dus …, breng je je werk misschien eindelijk aan de man (wil ik dat?), het houd je scherp (is een goeie). 

In de dagen die erop volgen begint het idee te rijpen en ik ga op internet zoeken hoe je dat moet doen. Ik zie een aantal mooie voorbeelden en op 1 januari plaats ik mijn eerste stukje, best spannend om zoiets persoonlijks te publiceren. Ik moet ook wennen aan de omgekeerde volgorde waarin het uiteindelijk te zien is. Ik ga kennelijk nog uit van een boek, waarin een chronologische volgorde de norm is. Een blog is duidelijk een vorm van deze tijd, alleen het meest recente telt, gisteren is alweer achterhaald.

Comments (0) :: Post A Comment! :: Permanent Link