Na gisteren aardig wat tijd bezig te zijn geweest het blog op de nieuwe site te zetten, moest ik even naar buiten. Afval weggooien in de bakken bij de Praxis en ja hoor, daar stond weer een vriendelijke man met de fiets aan de hand te kijken naar het werk aan de tunnel. Je komt dan al gauw aan de praat. Hij wist er heel veel van. De damwand die ik aan het schilderen ben heeft eigenlijk niks met de tunnel zelf te maken. Het is meer een buffer tussen de flats en de nieuwe afrit van de A2. Nu ja, het blijft mooie Richard Serra kunst. Zoals ik al vermoedde is nu de diepe put, waarin een paar dagen geleden nog zoveel water stond, helemaal volgestort. Verder wist hij haarfijn uit te leggen waar de noodbruggen komen als de damwanden het viaduct moeten passeren. Hij gaat binnenkort met pensioen, maar maakt zich geen enkele zorgen over het invullen van zijn vrije tijd. Ik denk dat mijn volgende onderwerp wat van die bouwputwatchers gaat worden. In mijn hoofd zie ik ze al staan, nu nog op papier.
