Straatje

Als ik door mijn straat naar de Praxis fiets zie ik daar die gigantische kranen boven de huizen uitsteken. En daaronder de damwand die ik als eerste bij stormachtig weer schilderde, zo herkenbaar met die tweemaal twee hogere 'planken'. Zo aan het eind van de straat lijkt een klein hekje.
Eerst maar eens een schetsje maken en uitproberen hoe de verhoudingen moeten worden. Dan proberen het droge karton weer de baas te worden. Ik heb deze maanden ook getwijfeld of ik daar wel mee door zou gaan, maar heb besloten dat toch te doen. Het geeft een bepaalde sfeer aan de schilderijen die me wel bevalt.

De kraan moet veel hoger. Die vage huizenrij links is wel mooi.

Eindelijk

Zo, dat is een hele tijd geleden! Ben bijna verleerd om in dit blog te werken. Tja, soms is er een tijdje geen inspiratie en dan is het beter even rust te nemen en hele andere dingen te gaan doen. Zoals een fietstocht van 1250 km door Zwitserland en Italië. Maar daarna had ik helemaal geen zin meer! Wat is dat heerlijk, verstand op nul en fietsen maar. Niet alleen voorwaarts maar vooral ook veel òpwaarts. En dan gelukkig ook weer naar beneden, maar dat is helaas zo weer voorbij.
Nu begint de inspiratie weer terug te komen en heb ik er weer zin in. De tunnel schiet intussen aardig op en omdat ik door computerprobelemen al mijn foto's kwijt ben, is mijn werkwijze ook wat anders geworden. Meer met beelden die in het hoofd zitten dan de ruggesteun van de foto's gebruiken. Misschien niet eens zo'n gek idee.
De bouwput die vanaf juli op mijn ezel stond is nu klaar.

Stempels Europaplein, olie op karton, 50 x 70 cm